Kötü iktidar beceriksiz muhalefet

"Kötülük" dediysem öyle ahlaki bir mevzu değil. Zaten mevzu edilecek bir mesele olmaktan çoktan çıktı ahlak. Toplumun tamamının hem fikir olacağı bir etik anlayışımız ne yazık ki yok artık.

 Kötülük dediğim; kötü yönetim. İşte, yoksulluğun derinleşmesi, eğitimin tel tel dökülmesi, yargının güvenden daha çok güvensizlik telkin eder hale gelmesi, sağlıkta; ne doktorun, ne hastanın, ne hemşirenin memnun olmadığı…

Liste uzatılabilir

 En nihayetinde bugünkü ülke şartlarında aklınıza gelebilecek tüm her şeyi kötülük başlığı altında değerlendirebilirsiniz. Bu denli kötü bir yönetimin halen ülkeyi yönetiyor olması ve gelecek seçimde de hala ortaya bir iddia koyuyor olabilmesi, sandıktan kendisinin çıkacağına duyduğu inanç, bence geniş şekilde ele alınması gereken bir yetenek.

Fakat bu yazı ne iktidarı, ne de ülke şartlarının her geçen gün kötüye gidişini anlatmak derdinde.

Zaten her gün “ülke kötüye gidiyor” diyen, bittik, mahvolduk nidalarını atan bir muhalefetimiz var. Bize çok da fazla gerek yok.  Bu yazı bu denli kötü bir gidişat karşısında iyi olmayı başaramayan ya da başarmak istemeyenlerin beceriksizliğine işaret ediyor.

 Yazı da muhalefet başlı başına bir  beceriksizlik sembolü.

Kötü ile iyinin rekabetinde kötünün güldüğü ancak finali beceriksiz ama iyi olanın kazandığı Yeşilçam senaryolarının aksine, filmin sonunda kazanacak bir iyi ne yazık ki yok ülke siyasetinde. Varsa yoksa ciddi bir beceriksizler ordusu ve ıslah edilemeyecek denli bir beceriksizlik. Şikâyetçi, halinden memnun görünmeyen, bir şeylerin değişmesini bekleyen, ancak her fırsatta kendisine kurulan tuzağa düşen ve bunu bir iyilik göstergesi olarak görmemizi bekleyen bir muhalefet söz konusu. Gürültüyü, çok seslilik sanan, iktidarın ak dediğine kara diyerek, iktidarın renk skalasına göre manzarayı boyamayı marifet gören bir beceriksiz ressam misali.

Oysa ki; bu denli kötü bir yönetimin sonucunda ülke siyasetinin basit bir şekilde bir iyi, kötü mücadelesine dönüşmesi ya da dönüştürülmesi oldukça kolaydı. Taraflar daha netleşirdi. Belki de, o kararsız dediğimiz seçmen kendisine seçebileceği bir taraf bulabilirdi. Ancak hala tartışmaların böyle bir siyasi ayrılığı yaratması bir yana, kötü yönetim karşısına, daha iyi orada dursun, daha az kötü yöneteceği izlenimi veren bir muhalefet çıkmış değil. Varsa yoksa beceriksizlik. Ne iyi olmayı başarabilen, ne de kötülük de karar kılan.

İmzalanan her senet, başka bir senedi zorunlu kılıyor. Toplanan her masa, başka bir masanın dağılmasına yol açıyor.

Muhalefete muhalefet etme gibi sihirli bir motta olmasa şimdiye değin elde ettiği desteği bile kaybedebilirdi muhalefet . Neyse ki böyle bir slogan bulundu da en azından  iktidar olmasa da muhalefet garantilendi.