Çocuklarımız aptal olabilir, biz de

Milli Eğitim Bakanlığı’nın 112,465 öğrenci üzerinde yaptığı çalışmada öğrencilerin %40’ının okuduğunu anlamadığı yahut anlayamadığını tespit ediliyor.

Vahim bir durum.

Çocuklarımızı okuduğunu anlayamadığı için azarlamak bir çözüm yolu olabilir veya anne terliği marifeti ile anlamaya ikna etmek gibi bir alternatif de mevcut.

Eğitim politikalarını irdelemek, eğitimdeki aksaklıkları görmek meşakkatli iş, en fazla üstüne biraz ahkam kesip yola devam etmek, daha bizden bir tavır.

Başka bir fasla geçelim

Aylar öncesinden kriz vardı, yoktu tartışmaları arasında kendisini yakma eyleminde bulunan birkaç işsizi daha doğrusu, işini kaybedeni görmedik.

Dünyanın sayılı ekonomileri arasında yer almanın vermiş olduğu körlüğe yoruyorum.

Ve birkaç münferit olayın bu körlük keyfine ilişmesine izin vermemeliyiz.

Nitekim de vermiyoruz.  

Dün Eskişehir’de işlerinden atılan beş yüz işçinin eylemini hatırlamakta fayda var.

4 aydır maaş alamıyorlar.

Bu insanların asgari ücretle çalıştığı hesap edilirse, birikimlerinden faydalanırlar gibi sözlerde ne yazık ki sarf edemiyoruz.

Kesikbaş’ın doğal gaz zamlarına yaptığı itiraz akla geliyor.

 “Bizi etkilemiyor” diye yüklenen Küpeli çok haklı “Sizi etkilemiyor. Bizi etkiliyor”

Görünen köyün, kılavuzu en çok istediği bir dönemden geçiyoruz.

Görmemekteki inadımız karşısında gözümüzün önündeki dağ gibi sorunlar yetersiz.

Kadın ve çocuk cinayetleri tecavüzler

Gökten başımıza taş yağmamasının dışında, tüm gayri insani koşullarla yüz yüzeyiz de, ne mutlu bize ki göremiyoruz.

İlk fasla geri dönelim çocuklarımızın %40’ı okuduğunu anlıyamıyor fena.

Bizlerin körlüğü karşısında ise öpüp de başımıza koyacağımız şirinlikten öte bir yerde değil işin aslında.

Okuduğunu anlayamayan çocukları kurtarabiliriz elbette ancak, öncelik, baktığını göremeyen iktidarı görmeye davet etmektedir.