Ak Partili Olmak Ayrıcalıktır

Hiç unutamadığım bir görüntüden söz edeyim. Motorun üstünde muhtemel asgari ücret ile çalışan bir kurye polis kontrolü sırasında “durun ben bir teşkilatı arayayım” diyerek telefona sarılıyor, polise kafa tutuyordu. Pek çok televizyon kanalında seyretmişsinizdir.

Asgari ücretle kıt kanaat geçiniyormuş ne gam; iktidarın kendisine sunduğuna inandığı ayrıcalık bir telefon kadar uzaktaydı.

Bu anımsamanın ardından uzun süredir düşündüğüm bir başka konuya geçebilirim. Korona var denilerek pek çok stk, parti kongre yapamazken, işçiler hakkını arayamazken,  insanlar ölülerine son görevi yerine getiremiyorken, evlenemiyorken, 65 yaşındakiler ev hapsinde, çocuklar göz hapsindeyken,  ağzına kadar dolu salonlardan kongre yapmanın nasıl bir mantığı olabilirdi.

İnsanlar tarafından hoş görülmeyecek pek çok görüntü neden bir övünç kaynağı olarak gösteriliyor? Her kalabalık kongre maşallah denerek nazardan korunmaya çalışılıyordu.

%50,1 hatırına dahi olsa, toplum tarafından yadırganacak kongrelerden neden vazgeçilmiyor, geçilemiyordu.

Hatırlayalım; AK Parti toplumun en ayrıcalıksız kesimlerini arkasına alarak iktidar koltuğuna oturdu.

İslami kesim, Kürtler, iflas eden esnaflar, ütopik solcular, büyüyemeyen sanayici, sürgün edilen öğretmen, derdini anlatamayan köylü hemen hemen herkes, o dönem seçilmişlerin en ayrıcalıksız olanı muhtar dahi olamayacak denilen Tayyip Erdoğan’ın arkasında sıraya dizildi.

Ancak kazın ayağı öyle olmadığını anlamak çok uzun süre sonra göründü.

AK Parti ayrıcalık arayan kesimin verdiği güçle, toplumda derin ayrıklar yaratmak suretiyle ayrıcalıklı kesimin çeperini küçülterek yol almaya koyuluyordu.

Zamanla ülke ekonomisinde, politik arenasında, gazetesinde, televizyonunda üniversitesinde söz sahibi olamayanlar, AK Parti’nin en güçlendiği dönemde bir kez daha bir kenara itildi ya da itiliyor.

İçerde tutmakta zorlanılan %50 bile yapısal nedenlerden dolayı elde tutulamıyordu artık nitekim.

Oylar her geçen gün eriyor.

 %50 şimdilerde vaat edilen reformların bile ulaştıramayacağı bir rakam olarak çıkıyor  yapılan anketlerde. Geriye ince hesaplar, politik kurgular kalıyor.

Ve AK Parti, eldeki yüzdelik dilime halen bir ayrıcalık sunarak yol almaya çalışıyor.

Bir dönem sıradan insanlara ayrıcalık sunmayı vadeden AK Parti, şimdi hitap ettiği daha dar kesime bazen başka ülkeleri göstererek, ayrıcalık duygusunu tattırıyor, bazen 1930’ları işaret ederek.

 Bu ayrıcalığa birazda coşku katarak kongreleri bir gövde gösterisine dönüştürmek zorunda kalıyor. Kalabalık kongreler belli bir kesim tarafından "bu ne ayrıcalık" diye eleştirirken, AK parti’nin hitap ettiği kesim için ise oh be ne güzel ayrıcalık olarak ele alındığı hesaplanıyor. Şimdilik bu hesap yanlış olmayabilir.  

Bir dönem Ankara’da tanıdığı olmadığı için hayıflanan vah vah diyen ayrıcalığa hasret vatandaş, şimdi elinde cep telefonu  “arayıyım mı teşkilatı?” diye kafa tutuyor. Aldığı ücret mi? Şimdilik sorun değil. Ancak, teşkilatın kendisine açılan her telefona cevap vermesi gün geçtikçe zorlaşıyor.