Aslında istifa ettiği takdirde çok konuşulup, yazılıp, çizilmesi gerekiyordu.
Fakat, bakıyorum da istifa etmediği konuşuluyor hararetli bir şekilde.
Kimi sözünü yutmasından, kimi istifa etmeyerek iyi yaptığından söz ediyor.
Bana kalırsa sırf bu nedenle irdelenmeli Recep Taşel’in neden istifa etmediği.
“Bir virgül için ölünen bir dünya hayal ediyorum” demişti, yanılmıyorsam Cioran.
Neme lazım kurulan onca istifa cümlesi ardından tarumar olur insan öyle bir dünyada.
Bize ve bizim siyasetçilerimize cümlelerin sefalete sürüklendiği bir dünya gerekiyor oysaki.
Peki; Taşel neden istifa etmedi.
Ülkenin geldiği noktada sorumluluğu almaktan falan bahsetmiş Recep Taşel bir paylaşımında.
Kişinin kendini ciddiye alması makul bir davranış, fakat bu ciddiyeti abartması bazen farklı yorumlara yol açabilir.
Arkadaşlarla minibüse doluşup şen şakrak gidilen dış ilçe yolculukları, Taşel’i sorumluluk almaya ikna etmiş anlaşılan.
Veya işi tatlıya bağlayalım telefonu bir belediye başkanından…
Fark etmez.
Ez cümle etmedi istifa...
İşin aslın bakarsak seçim sürecinde istifalar, kongreler hiçbir siyasi partiye hiç bir şey kazandırmaz.
Bu noktada partisi için en iyisini yaptı Recep Taşel.
Partisi için kendisini feda etti belki de.
Bir tür günah çıkarma
Bir ara kendisi ve ekibi için partisini mahvetmişti.
Yine kendisi ve ekibi yıkıp, dökmüştü zelzele yerine çevirmişti CHP'yi.
Şimdi, Taşel derleyip toplayacak zannediyorum. Yeniden herşeyi ayağa kaldıracak.
Ancak, önce kendisi doğrulmalı.
Uçurumun kenarından sadece kendisini ve ekibini değil, CHP’yi de çekip alabilmeli.
Zaman bize ya bir uçurumdan düşüşü, ya da bir uçurumdan kaçışı gösterecek.
Kimse yeşil ovalarda koşan kurtları, kuzuları izleyeceğini düşünmesin.