Sempatik olmak ile komik olmak arasındaki kalın çizgi
Soner Uçak yazdı...
Seçim süreçlerinde karşımıza çıkan pek çok ismin şahsi hikayelerinden öte, bizleri cezbedecek bir hikayesi yok.
Zaten kimsenin bizim pür dikkat kesileceğimiz bir hikayesi olması zorunlu değil. Bu noktada bir sıkıntı görmüyorum.
Yani, karşımızda aday adayı olarak çıkanların, destansı bir geçmişe masalsı bir yaşama muhtaçlığı olmadığı gibi, bizim de böyle bir arayışımız yok.
Sorun kesinlikle bu değil. Beni iğreti eden olay şu: Aday adayı olarak şahsi tarihlerinde yeni bir hikayeye başlayan adamların, yazıya kendi hikayelerine hayran olarak başlıyor olması. Yaptıkları ettikleri ile bir kara mizah kahramanı olabilecek aday adaylarının, insanların yüzlerinde oluşturdukları tebessüme bakarak kendilerini sempatik bulmalarından kaynaklı zannediyorum, aynı tavırlarda ısrar etmeleri. Fotoşoplamış resimlerde derin mesajlar, kısa videolarda santipatik (Kendisini sempatik zanneden antipatikleri kastediyorum) duruşların hemen hemen her yerde karşımıza çıkması…Halk adamları, yardım severler, gizli kahramanlar, iyi aile babaları, demokrasi savunucuları gırla…
Bunlar şahsi görüşlerim ve bazı aday adaylarının bende oluşturdukları duygusal tepkiler. Bu gözle bakıldığı zaman çok da ciddiye alınası değil. Ne yani! Her gıcık olduğum aday adayı olmasın mı?
Fakat yine de hatırlatmakta fayda var.
Ülke insanı olarak nasıl yönetildiğimiz ve hangi prensipler üzerinden ülkenin idare edildiği ile ilgili çok fazla kafayı meşgul etmeyi sevmeyiz. Liberale, sosyaliste, kominist ya da kapitaliste bir siyasi akılla değil, daha çok duygusal olarak yaklaşırız. Seçimlere, siyasi aklımızdan çok duygularımızı bulaştırırız. En çok aday aday olması gerekenler “iyi” diye tanımladığımız uçsuz bucaksız coğrafyanın mensupları. “Adam nasıl konuştu” dedirten kişiler hanelerine artı yazdırırken, bir yaşlının eğilip elinin öpülmesi, bir çocuğa oyuncak verilmesi bizi yerle yeksan eder. Bu nedenle AK Parti’nin bu işi toplu yapması otobüsten çocuklara oyuncak fırlatması tesadüf değil. Seçim kazanma sanatının nirvanası…
Seçim sürecine hızlı bir giriş yaparken, yukarda saydığım ritüellerinin yoğunluk kazanması garipsenir değil. Bu nedenle bir siyasi strateji olarak iyi olmaya çalışmak, iyi yönlerin bulup buluşturup bizim önümüze konulması akla ve mantığa uygun. Fakat, koca koca insanların sevgi pıtırcıklarına dönüşmesini görmek işi gerçeklikten koparıyor. Bu da yetmiyor, pek çok aday adayı en az iyi olmak, sempatik olmak kadar değerli olan ciddiye alınır tarafından da oluyor.
Ve üzülerek belirtmeliyim ki; gerçek olmayan bir şirinlik abidesi olmaya çalışmak gerçek bir insan hikayesini de başlamadan okunur olmaktan çıkarıyor.