İçinde bulunduğumuz otobüse dikkat

İki tren kaçmıştır.

Biri sanayi, diğeri ise teknoloji…

Her iki trende biz ona yetişinceye değin muhtemel ki, son duraklarına varacak.

Fakat, kaçan trenler bakarak enseyi karatmaya gerek yok hani.

Zaten maksadım, zalım batıya bakarak, dillere pelesenk olan “adamlar yapıyor” gibisinden bir muhabbet açmak da değil üstelik.

Adamlar yapmıştır da, biz daha fazla kullanırız arkadaş.

Zuckerberg bizden daha fazla like alsın alnını karışlarım

8-9-10 nu aldık eldeki telefonun 20’si çıksın ertesi gün cebimizde.

Yani çok fazla bir şey kaybetmişliğimiz yok.

Hatta yıllarca kompleks haline getirilen derin bir mevzu bile değil artık, Batının teknoloji ve sanayisi bana kalırsa…

Belki bile isteye almadığımız, belki de adamların bilet kesmemesinden mütevvelit kaçan trenlere ağıt yakmakla heba olan nesiller olarak bindiğimiz otobüse bakalım.

Hadi, meşhur tabir ile gemimize

Geçtiğimiz günlerde bazı gazete ve internet sitelerinde muhtemeldir ki toplumca gözümüzden kaçırdığımız bir haber yer aldı.

Haber Afrika’da toprak almak ve kiralamak için yarışan ülkelerden bahsediyor.

Neden mi?

 Çünkü, ciddi bir gıda krizinin önümüzdeki birkaç yılda patlak vermesi bekleniyormuş.

Adamlar, trenlerinde rahat bir şekilde yan gelip yatmıyor, aynı zamanda bir diğer treni kaçırmamak için biletlerini şimdiden ayarlıyorlar anlayacağınız.

Bu haberin hemen altında cennet ülkemizin dört bir tarafından şu haberler fışkırıyor.

Orman yangınları, göllerin kuruması, maden araması için yapılan pespayelikler…

Tabi birde arada teşvikten başka uzun ve planlı bir politika olmamasından kaynaklı kaderine terk edilmiş tarım ve hayvancılığımız ile ilgili can sıkan haberler…

Unutmadan! Önümüzdeki 20 yıllık sürede petrol değil, su savaşları bekleniyormuş.

Adamlardaki beklentiye bak.

Uyanık olalım.

Şuanda herhangi bir vatandaş aya ayak basmak gibi bir fanteziyi zihnine mıhlamış değil.

Ayrıca evinde robot hizmetçilerde istemiyordur fazla elektrik harcayabilirler nihayetinde.

Şuanda durum böyle de,

Düzgün bir eğitim, kaliteli bir yaşam ile bizden sonraki kuşaklar pekala sanayi ve teknoloji trenini yakalama imkanı bulabilir.

Ancak, bunun için öncelikle onlara seyahat edebilecekleri bir tren bırakmak zorunluluğumuz var.

Uyanık olmak zorundayız.

Çünkü, “Sen ne tarih, ne coğrafya.

Ne şu ne busun.

 Sen otobüsü kaçırmış bir milletin çocuğusun”

Sonraki nesiller yaya kalmasın diye otobüsü sağlam bir şekilde durağa götürmek gerekiyor.