CHP’NİN GİRDİĞİ ÇUVAL…
SONER UÇAK YAZDI...
“Hepimiz Gogol’un Palto'sundan çıktık” der Dostoyevski, başlangıç noktası olarak görür.
“Yılmaz Hoca’nın paltosundan çıktık” diyenlerin pek çoğu şuan hikayeyi daha güzelleştirmek bir yana, her satırı tek tek siliyor.
"Devrim, önce kendi çocuklarını yer" demişler de bizimkilerin yenilmeyene hiç niyeti yok.
Her biri büyüğü öldürmekten yana.
Koltuk, pardon can kıymetli herhalde…
Basit bir hafıza tazeleme
Ataç ne yaptı da bir dönem çok tartışıldı?
Çok basit “ben olacağım” dedi.
Aşmak, bir adım ileri taşımaktan öte bir yıkımın aceleci mütahiti gibi davrandı.
Bugün, yıktıklarını yerine koyamasa da daha fazla örselemekten vazgeçti.
Ahmet abi olmak yetmemiş de Ahmet Başkan, ulu hakan olmak daha cazip gelmişti.
Bugün, bir dönem “güçlüden yana olmam ben güçsüzlerin yanındayım” diyen Kazım Kurt bırakın güçlüyü bizzati gücün merkezinde durmayı tercih etti de, ben kıskacında derim. Halkçı başkan güçlü başkan olacaktı. Herkül olmuştur umut ediyorum.
Fakat üzücü haberi vereyim, onu destekleyenler gücünden dolayı değil, daha değerli olan anlayabilme, anlatabilme yeteneğinden dolayı desteklemişti.
Birkaç ismi saymıyorum elbette.
Recep Taşel nereye düşüyor.
Hikayenin en acıklı yerine elbette.
Çayını içmeye, sigarasını içmeye sık sık giderdim.
Şimdi içimden gelmiyor.
Çuvalın ağzı bağlı nitekim. Kim tarafından mı? Önemli değil.
Bir güzel Recep Abimiz vardı.
Şimdi o çuvalın içinde çırpınmaktan başka bir yerde değil.
Ama olsun delegelerin göz bebeği.
En olası, en olması gereken CHP İl Başkanıydı.
Eskişehir CHP’si çok akıllı bir tercihte bulunacaktı. Profesyonel Recep Başkan geldi, amatör ruhlu Recep abi gitti…
Elbette sorun değil. Ancak CHP’nin dokusu bozuluyor, şehrin felsefesi de...
Genişleyerek büyümek yerine, sivrilerek yükseliyor.
Neyin üstünde!
Nereye kadar?
Çuvalın bağlandığı yere kadar.
Böyle giderse şehrin dokusu da bozulacak.
Şehrin bunu gördüğünü ve kolay kolay izin vermeyeceğini düşünsem de, ne olur ne olmaz diye uyarayım istedim.