Bir istisnanın kaideyi bozması: Tarım Teknokenti
Yüksel Akpınar yazdı...
Bir önceki yazı, ESKİŞEHİR İÇİN BİR İSTİSNA adıyla yayınlandı ve içeriği bir defaya mahsus yerel bir konuya bakış açısı kazandırmayı amaçlıyordu. Ancak konunun önemi gereği, Sayın Soner Uçak’ın tavsiyesi ile bu yazı da o istisnanın sonucu olarak yerelle ilgili yazmama kaidesini bozan bir başka devam yazısıdır.
Önceki yazı, özetle Eskişehir’e Tarım Teknokenti kazandırılması üzerine bir bakış açısı ortaya koymaya yöneliktir. Çünkü konu içeriği olan Tarım Teknokenti hem kapsam hem de nitelik bakımından Eskişehir özelinde ve çevresinde önemli katkılar sağlayabilir. Eskişehir’in bazı sıkıntılarına çözüm olacağı gibi yeni fırsatlar yaratılabilir.
BM’nin verilerine göre Kentsel Coğrafya ’da demografi yapısına bakıldığında küresel nüfusun 2018 yılı verilerine göre %55-%45 Kent-Kırsal dağılımı bulunmaktaydı. Bugünden yaklaşık 30 ile 35 yıl sonra bunun %70-%30 olması öngörülmektedir. Muhtemelen zaman içerisinde toplanacak veriler bu sürenin kısalmış olduğunu karşımıza çıkaracaktır.
Eskişehir özeline baktığımızda Dünya’nın oldukça önünde olduğumuzu söyleyebiliriz. Merkez yoğun nüfusa sahip şehrimiz sürekli olarak kırsaldan göç almaya devam etmektedir. Bazı hemşerilerimizin nüfus kaydı ilçesinde gözükse de şehirde ikamet etmektedirler. Yaşam bakımından %85-%15 gibi Kent-Kırsal demografi dağılımı Eskişehir için geçerlidir. Bu yoğunlaşmayı tersine çevirerek çevre ilçelerin merkezileşmesi için temel şart üretim ekonomi ve sosyal hayat bakımından o bölgelere yatırım yapmaktan geçer.
Bu bilgiler ışığında Tarım Teknokenti Uraysim ve Termik Santral iptalleri sonrasında hem iktidar temsilcilerinin hem de muhalefet temsilcilerinin Eskişehir adına birlik olup öncü rolü edinebilecekleri her bakımdan istisnai bir model olabilir. Kırsalın gelişmesi ve dönüşmesi tarımın güçlenmesinden, hayvancılığın büyümesinden ve bunlara bağlı teknolojilerin kullanım esaslarının yerelleşmesi bir diğer adıyla millileşmesinden geçmektedir. Bugün gıda ve tedariki savunma sanayi kadar bam teli bir husustur.
Hatırlamak gerekirse, Tarım Teknokenti ’nde
a-)Toprağın işlenmesi teknikleri ve teknolojileri,
b-)Tohumculuk teknikleri ve teknolojileri,
c- )Ormancılık teknikleri ve teknolojileri,
d-)Sulama-gübreleme teknikleri ve teknolojileri,
e-)Biokütle değerlendirme teknikleri ve teknolojileri,
f-) İlaç üretimi ve ilaçlama teknikleri ve teknolojileri,
g-) Paketleme- lojistik teknikleri ve teknolojileri,
h-) Dikey tarım teknikleri ve teknolojileri,
ı-)Tarımsal işletme yatırım ofisleri,
i-) tarımsal enerji tedariki gibi birçok başlıkta özel ve yarı kamusal kuruluş faaliyet gösterebilir.
Bu maddelerden birkaçına örnek vermek gerekir ise, a ve d maddeleri arasında endüstriyel simbiyoz programları benzeri işbirliği ve kümeleşme oluşumu gerçekleştirilebilir. Ve yahut h ve i maddeleri arasında dikey modüler ve ufak boyuttaki tribünlerin tarım alanlarında enerji tasarrufu için model çalışmaları yapılabilir bununla birlikte bağımsız elektrik tedariki için çalışmalar gerçekleştirilebilir. Örneklemeler çoğaltılabilir ancak konu bütün bunların bir Tarım Teknokenti vasıtasıyla Eskişehir ilinde gerçekleştirilmesi ve kırsala bağlı potansiyelin güçlendirilmesidir. Bu çapta, benzer veya farklı türev bir yatırım, tarlasını icara verip şehirde fabrikada işe girmekle çiftçiliğe devam etmek arasında bocalayan insanlara; ya da süt üretmek ve hayvanlarını çoğaltmakla kesime göndermeyi mukayese eden köylüye, yeni bir ufuk açacaktır. Kaçınılmaz olarak önümüzdeki yıllarda ülkemizde daha fazla ihtiyaç duyacağımız bu modeldeki projelerin gerekliliği tartışılmayacak kadar gündemimizde olacaktır. Eskişehir’e yakışan öncü olmaktır. Hem şehirdekilerin hem de kırsaldakilerin daha müreffeh zamanlarında görüşmek dileğiyle