BAHAR BİLEN’İ SAVUNMAK
Doğruluğuna, samimiyetine güvendiğiniz adamı savunmak çok zordur.
Suçlu olsa, hatasını bilseniz savunma mekanizması tıkır tıkır çalışır, zor günde kullanmak için sakladığınız iki yüzlülüğünüzü utana sıkıla da olsa ortaya koyar, birkaç kelam edersiniz belki de.
Edersiniz bilirim…
Ancak, tüm kalbinizle inandığınız, bir yerden sonra sizin inanmanız yetmez, yine aynı şekilde samimiyetine ve karakterine güvendiğiniz pek çok ismin kefil olduğu birini neden savunacaksınız, daha doğrusu nasıl savunacaksınız.
Dünden beridir Bahar Bilen’i savunan savunana.
Zor olanı yapıyorlar, zor olan yaptırılıyor.
İz kalmayacak duvara atılan, onca iz bırakmayacak çamuru temizlemek için herkes eline bir fırça almış. Bir fırça da ben alayım dedim. Ancak ne duvarda iz var, ne de o çamur iz bırakacak bir kıvama sahip. Vıcık vıcık, su olup akıyor.
Bir saat sonra bu güneşe dayanmaz buhar olur nitekim…
Ölmüşlerin günahı olmaz vesselam. Maradona’nın 1986 yılında topu 70 metre sürerek İngiltere’ye attığı o gole kefilim.
Hiç sağ sol yapmadı.
Rakip futbolcular her seferinde sağa ya da sola kaçacağını düşünürek yerlere yatarken, Maradona bir çizgiden hallice düm düz giderek topu filelere gönderdi. Bahar Bilen’i ilk nerede tanıdıysam, nerede gördüysem aynı çizgide ilerliyor.
Rakipler vardır belki de ve belki de sağa sola yatıyorlardır.
Kirleniyorlar haberi yok.
Şeytanın eli kazanmaya yetmiyor azizim.