Mevcut partiler içinde kendi talep ve beklentilerine cevap bulamayan seçmenin bir anda kucaklayıverdiği İYİ Parti, henüz çok kısa bir süre geçmesine rağmen o albenisini kaybediyor. En baştan ortaya konan ilkeler ve seçmeni kendisine çeken söylemler, bireylerin ve grupların oluşturduğu girdap da kayboluyor. Bu hem ülke genelinde, hem de kentte karşılık bulabilecek bir tespit bana kalırsa.
Eskişehir yerelinde başrolünü Milletvekili Arslan Kabukçuoğlu’nun yazdığı senaryo İYİ Parti’yi, 100 yıllık CHP ve 20 küsur yıllık AK Parti’nin yaşamaya alışkın olduğu çekişmelerle ve gruplaşmalarla dolu sahneye attı. İşin kötü tarafı o sahnenin acemisi konumunda.
İYİ Parti'de yerinden kalkan siyasi kariyerini belirlemek, mümkünse birileri için de kariyer yolları açmak için çabalarken, yine erken eskimenin bir sonucu olarak fotoğraflar ve birkaç kem küm ile gün ve gündem geçiştiriliyor. Siyasi akıl ve öngörü tamamen körelirken, en büyük politik dava kimlerin hangi koltukları sahipleneceği noktasında kesişiyor. Kendi talep ve beklentilerinin cevabını arayan seçmenlerin adresi olan İYİ Parti, bugünlerde makam sahibi olmak isteyenlerin yolunu tuttuğu bir adrese dönüşmüş durumda. Bunda bir sıkıntı yok. Sıkıntı kapıyı açanın kim olacağı mevzusunda başlıyor.
Eskişehir’de İYİ Parti’nin tüm kapı ve pencerelerinin kendisine açılmasını ve yine tüm kapı ve pencerelerini kendisinin açması gerektiğine inan İYİ Parti Milletvekili Arslan Kabukçuoğlu bu uğurda zücaciyeye giren fil edasında. Yıktı, vurdu, ezdi, geçti.
Dikkatinizi çekti mi bilmiyorum? İl başkanlarının değişimlerinin tamamında az çok etkisi olan Kabukçuoğlu’nun bu değişikliklerde neyi öncelediğine ilişkin hiçbir ilkesel tavır ve söylemi yok. İYİ Parti için işin acı tarafı ise, il başkanlığındaki değişimler tabanda herhangi bir reaksiyon yaratmadığı gibi motivasyona da ciddi anlamda ağır hasar verdi.
Bir istisna elbette mevcut: Mehmet Ektaş dönemi.
Mehmet Ektaş döneminde siyasette üretkenliği, söylemde ise derinliği yakalayan ve bu haliyle Eskişehir aklına eklemlenen İYİ Parti, eski günlerini mumla arıyor. Şimdi iyi parti denince aklımıza ne geliyor? Belediye başkanı olmak isteyen bir il başkanı, milletvekilliğine devam etmek ve mümkünse kendi belirleyeceği bir milletvekilini de kervana sokmak isteyen bir milletvekili. Ötesi daha da kötü.
Milletvekili olmak isteyenlerin koştuğu adres, böyle giderse seçmenin terk ettiği bir viraneye dönüşebilir.