98 yaşında olmasına rağmen cumhuriyet değerlerinde, sosyal demokraside, hakta, hukukta, adalette direnci artıyor demeyeceğim.
Yanlış anlaşılmasın.
Bir dönem hastalık olarak değerlendirilecek tüm unsurlar, şimdi bir varlık biçimi olarak duruyor CHP’de.
Eleştiriler, o hazin duvara toslamalar, devasa hatalar, çukura düşen adımlar, şehir merkezinden ilçelere sıçrayan yarılmalar hiçbir şey ama hiçbir şey CHP’yi değiştirmeye yetmiyor ve yetmeyecek de.
Direnci artıyor bu halin.
Kurtcular ile Ataçcılar arasında yaşanan kavga olanca heyecanıyla sürüyor.
Milletvekilleri zaten CHP’li değillerdi!
Birilerine karşı olmak yetiyor.
Hatta karşıtlıklar üzerinden birleşiyorlar bir şekilde.
Ne mevcudu korumaya ne de geleceğe yönelik bir tasarıya sahip görünmüyorlar.
Solcu olman, demokrat olman, haktan, hukuktan, adaletten, yana tavır alman ya da sıradan bir yurttaş olman yetmiyor.
Kurtçu musun, Ataçcı mı, ondan haber ver.
Fakat işler hiçte umulduğu gibi gitmiyor.
Bir dönem cesaretle yol alanlar şimdi korkularının arkasında debelenip duruyor.
Korkmakta haklılar mı?
Bence çok.
Örtülmeye çalışılan tüm hataların bir bir karşılarına çıktıklarını görüyorlar.
Hatalar çoğaldıkça güvende yıpranıyor.
Kime güvenecekler?
Birkaç adamları var sadece onlara.
Hatalarına ortak olanlardan başka güvenecekleri kimseleri kalmıyor.
Güven duyma sıkıntısı yaşıyorlar.
Güvenmeyene, güvenilmez bilmiyorlar.
Ve il başkanı abimiz Recep Taşel milletin onları iktidara taşıyacaklarından emin olduğunu söylüyor. Oysaki iktidara yürünür, kimse sizi taşımaz. Yanılıyorlar.