Biliyorduk ya nicedir; çıplak kalmaları, soyunmaları daha bir cazip geldi.
Mesela “kana boğarım” derken biliyorduk bu adam güçlü birileri tarafından kollanıyor.
Mitingler düzenlerken de biliyorduk nitekim.
Birileri kollamasa, tüm ülkenin mafya dediği bir adam bu kadar cesur olabilir miydi?
Pardon adama mafya da diyemiyorduk.
Hem deseydik ne olurdu ki,
Romantik bir serseri veya en iyi ihtimal idealist bir hayal perest olmanın ötesine geçebilir miydik?
Cesur ve özgüvenli savcılarımız dediklerimizi iyi ihtimal dinleseler bile bizleri cezalandırabilirdi.
Belki cezamız savcılara bile kalmayabilirdi.
Çünkü biz çıplaktık, hala da çıplağız…
Hard seviyoruz nitekim.
Atletin sıyrılması, donun indirilmesidir izlediğimiz.
Her ikisinin altında da karşımıza çıkacak muhtemel organları biliyorduk.
Ama dedim ya bir porno merakıdır almış başını yürüyor.
Mesela bir diğeri hapisten çıkıyor bir filme soyunuyor bir siyasiye hakaret dolu tehditkâr bir mektup sallıyor.
Erotizm kokuyor ama pek oralı olmadık.
Azdıracak bir kere…
Serefsizim, namussuzum, şerefsizsin namussuzsun lafları ile şaha kalkmalı sahne…
15 milyon izlenmiş…
Askerde okuyup ismini ve yazarını hatırlamadığım bir kitaptan Ç”alıntı” yapayım
Bir dönemin İtalyası için söylemiş ismini hatırlamadığım yazar “Mafya devletin gayri resmi şiddetidir”
Kesinlikle böyle bir durum ile karşı karşıya değiliz.
Çünkü yeterince çıplak değiliz.
Temiz eller operasyonu derler.
Bence çıplak kıçlar operasyonu gerekiyor.
Uzunca vakittir ellerin kirlenmesi değil koltukların kirlenmesidir derdimiz.
Ellere bakmanın bir alemi yok.
Bir yargı kaldıysa şayet soymaya cesaret edecek, hep birlikte izleyeceğiz.