******************************
ŞAİR KARDEŞİME MUTLULUKLAR
Eskişehir Seyitgazi Karaören Köyü'nden şair kardeşim Caner Şahin bu akşam Suzan kızımızla dünya evine giriyor. Genç çifte ömür boyu mutluluklar dilerim.
*******************************
******
Eşek hoş laftan anlamaz derler. Aslı bu. Ancak söylene gele olmuş size hoşaf! Üç tas has kayısı hoşafı! Bence hoşaf tan anlıyor mu? Bilemem. Ancak üzümden anlıyor. Şaka bir yana çoban arkadaştan rica ettim. Eşeklik etmedim. Yoksa bir eşeklik mi yaptım? Onu kıramazdım ya! Birazda lafladik! Valla ne yalan söyleyeyim, bu güne kadar tanıdığım gerçekten gerçek eşeklerden farklı bir yanı vardı!))) Eşek deyip geçmeyin. Biliyorsunuz onun gözleri dünyanın en güzel gözü.
**************************
HANİ PARA HER KAPIYI AÇARDI..?
İsmail yaşamın çilesini çekmiş, daha sonra da çaresizlikten deli dolu olmuştu. Bir Cumartesi günü onu bankta oturur, karşı taraftaki işyerlerine bakar görmüş, usulca yanına sokulup sormuştum.''Napıyorsun İsmail?'' Kolumdan tutup ''Gel dedi gel de gör madem.''.!Haydaaa, O da ne? İsmail,oradaki bir kurumun kapısına bir on lira sıkıştırmıştı. Elbette ki Cumartesi olduğunu biliyordu. Döndü bana ''Hani para her kapıyı açardı. İki saattir bakıyorum açılmadı arkadaş..!'' Kıpkırmızı olmuş,şaşırmıştım. İsmail bir şeyler biliyordu. Ona göre birileri bir katakulliye getirmişti bir zamanlar İsmail'i. Sanırım İsmail bu işlerde para döndüğü için bu hale geldiğini biliyor ve sitem ederek, HANİ PARA HER KAPIYI AÇARDI?'' diye haklı olarak soruyordu!
*************************************************************************************
OLMAZ... ŞİMDİ SIRA BENDE!
Bunlar abi kardeş. Ne kadar içerlerse içsinler, birbirlerini hiç bırakmazlardı. Caddenin bir ucunda birinin diğer ucunda ötekinin evi. Cadde yaklaşık üç yüz metre. Tam ortalarında benim ev. Çok soğuk bir gece. Saat iki gibi. Bir baktım bunlar gene birbirlerini evlerine götürüyorlar. Bir bakıyorum abisi kardeşini, bir bakıyorum bu kez kardeşi abisini götürüyor. Bir geliyor bir gidiyorlar, bir gidiyorlar bir geliyorlar. Bu getirip götürme belki on kez sürdü. Her seferinde, yo abi sıra ben de, sonra yok, kardeşim bu defa sıra bende !Bu böylece yaklaşık iki saat sürdü ve abisi kardeşini, kardeşi abisini eve götürüp durdu.. En sonunda araya ben girdim ve her ikisini de evlerine bıraktım. Yoksa sabaha kadar bu getir götür işi sürüp gidecekti. Eee havada çok soğuk olduğundan üşüyebilirler hatta donabilirlerdi..
********************************************************************
VAY ŞEREFSİZ!
Kahveye girdim. O gün pazarı olduğu için kahvede tıklım tıklımdı. İçeriye bağırdım- Ulen şerefsiz..! Kimsede tık yoktu. Epey de gürültülüydü ama sesim tok ve kalın çıktığından duyulmaması olanaksızdı. O ara, çok sevdiğim arkadaşım kafasını çevirdi ve bana baktı sonra da ayyy diyerek pişman olmuş edayla saklanmaya çalışıyordu. Yanına vardım. Valla benim suçum yok. Sen adını kendin bildin dedim. O her ne kadar, sesini duydum dese de, su an telefonumda bile adı ŞEREFSİZ yazıyor.. Şaka bir yana, nazımın geçtiği bir dostum o benim. Ayrıca da gerçekten çok şerefli bir insandır.
************************************************
YAŞAR ARDA...BANKA VE FİNANS KURUMU!
Bazen espriler kendiliğinden gelişir sanki. Bir gazeteci arkadaşımla, şehirde dolaşırken laf para pula geldi. Ben de beş kuruş yok, ama dedi arkadaşım bankan var senin. YAŞARBANK levhası karşımda durupduru.! O sıra gözüm öte taraftaki levhaya ilişti. İster inanın ister inanmayın ama aynen ne yazıyor? ARDAFİNANS.. !Hadiiiiiii! Döndüm arkadaşa-Başlarım ben bu işe. Abi, YAŞARBANK var. ARDAFİNANS var para çok gibi..Eee,bende Yaşar .da var ARDA ,da. Hay şansımı seveyim ki, ben de para yok be aganın.! Haksız mıyım?